Tu-154

Twoja wyszukiwarka

Tu-154 (ros. Ту-154) oznaczenie NATO Careless – pasażerski samolot średniego zasięgu, produkcji radzieckiej, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa.

Samoloty te używane były przez linie lotnicze byłego ZSRR, Bułgarii, Kuby, Polski, Rumunii, Węgier, KRL-D i Syrii. Samoloty Tu-154 zostały wycofane z PLL LOT, ale dwie maszyny typu Tu-154M Lux pozostawały na wyposażeniu 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego jako samoloty do przewozu władz państwowych. Po katastrofie 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem, pozostała jedna.

W połowie lat sześćdziesiątych XX w. zdecydowano o zastąpieniu latających w barwach Aerofłotu odrzutowych Tu-104 oraz turbośmigłowych An-10, An-12 i Ił-18 nową konstrukcją, zdolną do korzystania z dotychczasowej infrastruktury.

Zgodnie z panującymi wówczas tendencjami zdecydowano się na układ trzysilnikowy z silnikami umieszczonymi w części ogonowej samolotu, z wlotem powietrza do trzeciego silnika przy nasadzie statecznika pionowego. Aby umożliwić korzystanie z lotnisk o słabszej nawierzchni, zdecydowano się na podwozie z dwiema sześciokołowymi goleniami pod skrzydłami oraz jedną dwukołową golenią pod przednią częścią kadłuba, obniżając tym samym nacisk kół na podłoże.

Oblot prototypu nowego samolotu pasażerskiego odbył się 4 października 1968 roku. W 1972 roku do służby weszły pierwsze maszyny tego typu. W 1973 oblatano Tu-154A, a w 1975 roku wszedł on do produkcji. W wersji tej zastosowano takie same silniki jak w samolotach Ił-62. Od 1977 roku produkowany był Tu-154B, z francuską awioniką, mieszczący maksymalnie 180 osób. W 1981 roku, na zamówienie PLL LOT[3] powstał prototyp Tu-154M przemianowany w 1982 roku na Tu-164, później jednak powrócono do pierwotnego oznaczenia. Pierwsze samoloty Tu-154M opuściły fabrykę w 1984 roku. Wyposażone były w silniki podobne do stosowanych w samolotach Ił-62M z odwracaczami ciągu typu klapowego i obniżonym ciągu, dzięki czemu możliwe stało się przedłużenie resursów silnika.

W 2001 roku produkcja samolotów Tu-154 została zakończona[1]. 14 stycznia 2010 roku podano informację, że największy rosyjski przewoźnik, Aerofłot, wycofał się z czynnego użytkowania samolotu Tu-154M. Ostatni rejsowy lot tego samolotu, z Jekaterynburga do Moskwy, odbył się 31 grudnia 2009 roku.

Samolot trójsilnikowy, o konstrukcji duralowej, półskorupowej. Skrzydła o skosie +35°, zbiorniki paliwa w skrzydłach. Wyposażony do lotów bez widoczności, podwozie chowane, trójwózkowe, z kołem przednim. Załogę stanowi dwóch pilotów, nawigator i mechanik pokładowy.

Wersje:
* Tu-154 – pierwsza wersja seryjna napędzana silnikami NK-8-2
* Tu-154A – wersja z silnikami NK-2U o większym ciągu i większym zapasie paliwa
* Tu-154B – wersja o zwiększonym udźwigu napędzana silnikami NK-8-2U
* Tu-154B2 – wersja Tu-154B wyposażona w lepszą awionikę
* Tu-154S – wersja transportowa Tu-154B o powiększonym udźwigu
* Tu-155 – eksperymentalny Tu-154 w którym paliwo dla środkowego silnika stanowił wodór lub metan.
* Tu-156 – eksperymentalny Tu-154 w którym paliwo dla wszystkich silników stanowił wodór lub metan.
* Tu-154M (Tu-164) – wersja z oszczędniejszymi silnikami D-30KU-154, o wydłużonym zasięgu.
* Tu-154M2 – dwusilnikowa wersja z nowymi silnikami PS-90A, w fazie projektu.

Tu-154
Tu-154 w barwach KMV Avia
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Tupolew
Typ	samolot komunikacyjny średniego zasięgu
Konstrukcja	metalowa (duralowa), półskorupowa, podwozie chowane, trójwózkowe, z kołem przednim
Załoga	2 pilotów, 1 nawigator, 1 mechanik pokładowy
Historia
Data oblotu	4 października 1968
Lata produkcji	1968–2001, 2003–ciągle trwa
Egzemplarze	1015
Liczba wypadków  • w tym katastrof	106 66
Dane techniczne
Napęd	3 x silniki turbowentylatorowe Sołowiow D-30KU-154
Ciąg	3 × 103 kN
Wymiary
Rozpiętość	37,55 m
Długość	47,9 m
Wysokość	11,4 m
Powierzchnia nośna	201,5 m²
Masa
Własna	55,3 t
Startowa	102 t
Osiągi
Prędkość maks.	950 km/h
Prędkość minimalna	235 km/h
Pułap	11 000 m
Zasięg	6600 km
Dobieg	2100 m
Dane operacyjne
Liczba miejsc
114-180
Użytkownicy
Azerbejdżan,  Bułgaria,  Chiny,  Iran,  Kazachstan,  Mongolia,  Polska,  Korea Północna,  Rosja,  Słowacja,  Turkmenistan, Ukraina,  Uzbekistan